Tuesday, May 10, 2016

ఓ రోజు వస్తా మీకోసం

ఎన్ని కన్నీళ్లు మింగానో ఆరోజు
బ్రతకాలనే దాహం తీర్చుకోడానికి
చేతిలో వున్నది ఒక్కసారిగా గొంతులో పోస్తే పనైపోతుంది
అంతవరకే తెలుసు అప్పటివరకు
ఇష్టంలేని కూరే కడుపులోకి దిగదు
అలాంటిది సంబంధం లేని దేదో నాలుకమీదపడగానే
ఒక్కసారిగా పేగులు ఏడవడం మొదలు పెట్టాయి నన్ను ఏం చెయ్యొద్దు అంటూ
రెండు చేతులతో నోటి నైతే కప్పి పెట్టాను కానీ
కడుపులోనుండి వస్తున్న వేడి ఆవిర్లు
వేరే మార్గాలను వెతుక్కునే ప్రక్రియలో
గొంతు దాటిన కీటకనాసిని కంపు
ముక్కుపుటల్లోంచి మళ్లీ బయటకు వస్తుంది
ఏడవాలనే ఉద్దేశం లేకపోయినా
కళ్ళు ఎర్రబడి
ఆ మంటల్లోంచి కాగిపోయిన నీరు కారిపోతోంది
ఏమి లేదు ఇంకో అయిదు నిముషాలు... అంటూ
నా చేయి నేనే పట్టుకొని ఒదార్చుకుంటుంటే
రెండు నిమిషాల్లో కనపడని గొంతు వినపడుతుంది
కానీ ఆమె చెప్పింది తప్పు అనడానికి ఆధారమైన నేను , నాకే కనిపించడం లేదు .
ఏమీ చెయ్యలేక ,
అబద్దాలకు భయపడి నిజాన్ని నిరూపించలేక
చేతకానిదానిలా , చెయ్యని తప్పును నాతోనే సమాధి చేసుకున్నా ..
ఆ సమాధి కట్టి రేపటికి ఆరేళ్ళు ...
కానీ నా ఆత్మ ఇంకో అరడజను గొయ్యిలు తవ్వి ఎదురుచూస్తుంది
వచ్చే జనభా లెక్కల్లో ఎవరి లెక్క తప్పబోతుందో మరి ....
@Lakshmi

No comments:

Post a Comment